مدل تخصیص ناوگان گشتهای امداد خودرو در شبکه بزرگراهی شهری

کاهش مدت زمان پاسخگویی به حوادث یکی از اهداف برنامه های مدیریت حوادث است. برنامه گشتهای امداد خودرو به عنوان جزیی از سیستم مدیریت حوادث می تواند نقش موثری در برطرف نمودن سریع حادثه از طریق کاهش مدت زمان شناسایی، تایید و عکس العمل به حادثه ایفا کند. هدف از این مقاله تخصیص ناوگان میان مسیرهای حرکت گشت های امداد خودرو به گونه ای است که زمان پاسخگویی به حوادث حداقل گردد. این کار از طریق حل مدل بهینه سازی غیرخطی صورت می گیرد که تابع هدف آن حداقل نمودن زمان عکس العمل  به مجموع حوادثی است که در یک دوره زمانی مشخص رخ  می دهد.  زمان عکس العمل در این مدل از دو بخش زمان طی مسیر در صف ناشی از حادثه و زمان طی مسیر با سرعت ثابت و در شرایط بدون تراکم تشکیل شده است. در نهایت به کارگیری مدل در شبکه بزرگراهی شهر تهران نشان می دهد که روش ارایه شده در مقایسه با سایر رو شهای قبلی می تواند زمان رسیدگی و پاسخگویی به حوادث را کاهش داده و از تراکم ایجاد شده در نتیجه وقوع حوادث بکاهد.